Farnaz Ohadi’s reis door de muziek is een bijzondere – ze groeide op in Iran in een muzikaal gezin – vader speelde accordeon, moeder viool en haar opleiding was in de klassieke westerse muziek. Maar toen ze in 1990 naar Canada verhuisde begon ze daar de flamenco te dansen. Tien jaar later begon ze het pas te zingen, en pas in 2010 vond ze dat ze de flamenco haar eigen stem moest geven. Ze verhuisde naar Sevilla waar ze serieus de flamenco bestudeerde, want ze wou de flamenco met de Iraanse muziek, haar andere passie, met elkaar combineren, en dat bleek nog niet zo eenvoudig. En dan was er ook nog dat andere punt – ze wou ook nog eens op een stevige manier duidelijk maken dat ze als Iraanse vrouw het recht heeft om te zingen, om muziek te maken, iets dat in het huidige Iran ondenkbaar is. Het resultaat is een indrukwekkend, aangrijpend, meeslepend meesterwerk.
Farnaz Ohadi – Breath
Holly’s stempelgrafiek nummer 6453 roept verschillende reacties op, van “wat een horrorshow” tot “wat een mooi voorbeeld van op-art met een rafelrandje”. Kijk zelf maar even tot welk kijkerskamp jij behoort.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6454 is een verwarrend spel van suggestie en bedrog, want elke keer als je kijkt kun je weer wat anders zien, dat ligt er maar helemaal aan waar je je focus legt.
Cassie en Maggie MacDonald zijn twee Canadese zussen die een aanstekelijke mix maken van folk, country en keltische muziek, waarbij ze niet alleen geweldig gitaar, fiddle en piano spelen, maar ook een sublieme tweestemmige zussen-samenzang laten horen.
Cassie and Maggie – Gold and Coal
Holly’s stempelgrafiek nummer 6451 heb ik gestempeld met een paar zwarte stempelkussens, en hier kun je heel goed zijn dat zwarte stempelinkt vaak gemaakt wordt van walnoten of kastanjes, dan krijg je na een tijdje de bruinrode kleur weer te zien.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6452 is een spel van licht en schaduw en van optische illusies. Je kunt hem het beste van een klein afstandje bekijken, en kijk dan vooral even wat langer dan je voor een beeldscherm gewend bent te kijken.
De leukste grappen zijn die waarin niemand voor schut wordt gezet of ergens de dupe van wordt. Good clean fun, zeg maar, zoals ImprovEverywhere dat nog steeds organiseert, door bijvoorbeeld er voor te zorgen dat een metro ineens vol zit met identieke tweelingen die gespiegeld tegenover elkaar zitten, of dat je ineens in een park komt en dat alle bankjes bezet zijn door roodharige meisjes met zwarte keren aan en zwarte laarzen. Verzin vandaag zelf maar eens zo’n grap, dan is niet alleen je eigen dag helemaal goed, maar je maakt ook anderen blij.
De keizer sterft op een verdachte manier, maar dan betreedt Uraku, zijn vijftienjarige zoon, de troon die zijn vader met enorme offers heeft veroverd. En die zoon is een ongelofelijk stompzinnige puber die alleen in leuke meisjes is geïnteresseerd en die het legendarische zwaard dat hem overhandigd wordt laat weggooien. En dat is nog maar het begin van een geweldig samoeraiverhaal, het zeventiende in de reeks die stripmakers Di Giorhio en Mormile maken. Voor Samoerai Takeo, die te hulp is geschoten als het paleis door wraakzuchtige rebellen wordt bestormd begint een strijd op leven en dood omdat hij er alles aan wil doen om de jonge prins te redden. Topstrip.
Samoerai 17 Bloedschuld.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6449 is een tamelijk subtiel spel van licht en schaduw en van optische illusies. Je kunt deze het beste van een afstandje bekijken, want als je te dichtbij komt verdwijnt de magie, vrees ik, helemaal.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6450 duikt weer in de wereld van suggestie en bedrog – als je de besnorde koppen eenmaal gezien hebt kun je bijna niet meer “niet zien”, maar als je ze niet kunt ontdekken kan ik ze moeilijk voor je aanwijzen. Kijk maar eens op je gemak rond.
Goed nieuws voor fantasyliefhebbers, want er is weer een nieuw deel verschenen in de reeks Elfen, waardoor het universum van Aquilon weer een beetje uitgebreid wordt. Dit keer volgen we de elf Lea’saa, die samen met de grote groene, onvoorspelbare Turuk en de jonge, menselijke cartograaf Irinild op weg is naar de Zul Kassaï, een tocht die niet zonder gevaar is, en dan druk ik me zeer voorzichtig uit. Veel bloedstollende avonturen dus, maar ook drie hoofdpersonen die het met elkaar moeten zien te redden. Een topstrip!
Elfen 34 – De Tocht naar de Zul Kassai
Holly’s stempelgrafiek nummer 6447 verbergt meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Want naast een spel van optische illusies is dit ook weer een zoekplaatje voor gevorderden, waar je onder meer een aantal gezichten in kunt ontdekken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6448 is opnieuw een spel van suggestie en bedrog, waarbij je als kijker op het verkeerde been gezet wordt zonder dat je dat meteen doorhebt. Kijk wat langer de de twijfel slaat toe. Wat zie ik hier eigenlijk?
Voorouders aflevering 17 gaat over het toeval – wat als alles net even een heel klein beetje anders was gelopen? Waren we er dan eigenlijk wel geweest? De zeventiende aflevering in deze reeks filosofische en autobiografische essays van Ruud Moors.
Een elektrische gitaar en wat effectpedalen, meer heeft de Belgische gitarist Dirk Serries niet nodig voor zijn in één keer opgenomen “streams of consciousness”-albums. Het is bijna ongelofelijk hoe weinig er lijkt te gebeuren en hoe onvoorstelbaar spannend deze muziek tegelijkertijd is. Ambient, melancholiek, zacht verschuivend en meeslepend, het is allemaal waar, maar het mysterie is vooral hoe het kan dat deze op het eerste gezicht “saaie” muziek toch zo boeiend blijkt te zijn.
Dirk Serries – Treasure of Stars . A streams of consciousness album
Holly’s stempelgrafiek nummer 6444 is een grafiek met vele facetten. Dat zie je pas goed als je de moeite neem om in te zoomen en vervolgens het totaalbeeld weer even rustig en aandachtig te bekijken.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6445 is er een die verandert waar je bij staat. Kijk wat langer en het perspectief verschuift en je kijkt naar een ander beeld. Neem er dus rustig even de tijd voor als je hem echt wil doorgronden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6446 is opnieuw een grafiek die je als kijker goed op het verkeerde been kan zetten, zeker als je de moeite neemt om in de galerie te gaan kantelen en dan steeds even na elke kanteling stil te blijven staan.
Een groepje mensen komt samen voor een weekend. Genieten lijkt niet te lukken, want ze hebben het vooral over hun kopzorgen, frustraties en dagelijkse rompslomp. Tot de gastheer zegt “Stop!” en ze de draai maken naar gezellig samenzijn en genieten van de natuur. Ze gaan elkaar verhalen vertellen over hun eigen momenten van geluk, en die blijken dan juist in kleine dingen te zitten, en daarin is deze strip een uitzonderlijk mooi voorbeeld van inspiratie en schoonheid vinden in alledaagse geluksmomentjes. Een feelgoodstrip in optima forma, heerlijk!
De dag waarop het geluk langskomt
Holly’s stempelgrafiek nummer 6442 heb ik gemaakt met stempels die ik vooral heb gesneden uit plastic gummen van de Hema, aangevuld met een rubberen gum. Bij het stempelen heb ik weer mijn ruime verzameling zwarte stempelkussens gebruikt, wat de verschillende tinten zwart, grijs en merkwaardige kleuren verklaart.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6443 is wat aan de weerbarstige kant, en dat betekent in de praktijk dat je als kijker wat geduld moet hebben – deze geeft zich niet zomaar gewonnen.
De Robbedoesvrienden is een driedelige stripreeks over een groepje jonge lezers van het stripblad Robbedoes die in de Tweede Wereldoorlog in het verzet terecht komen dankzij de “erewet” van het inmiddels verboden weekblad, die ze in de praktijk willen brengen, . Tegelijk wordt in deze strip ook het verhaal van het blad Robbedoes verteld en van “Snuffeltje”, de redacteur die de Erewet bedacht had en die zelf ook in het verzet terecht was gekomen met een poppentheater. De strip berust op een waargebeurd verhaal, maar de makers maakten dankbaar gebruik van het historische feit dat Hitler dieren wou inzetten in de oorlog waardoor de marsupilami het verhaal ingesmokkeld wordt. Gelukkig weet hij dankzij een toevallige krankzinnige actie van ons Robbedoesgroepje te ontsnappen, en hij helpt ze vanaf dat moment dan ook uit een aantal penibele situaties. Geweldige strip!
De Robbedoesvrienden 2 Een Robbedoesvriend heeft karakter. Ja is ja, nee blijft nee!
Holly’s stempelgrafiek nummer 6440 is een spel van optische illusies, van suggestie en bedrog, waarbij je vooral ook even moet inzoomen. En, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, neem er even de tijd voor, want dan ontdek je echt meer dan je voor mogelijk hield.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6441 lijkt misschien wat slordiger, maar is in feite nog net iets geraffineerder opgezet. Kijk maar eens van een afstandje, en zoom vervolgens ook eens in. Als je dan even wat langer kijkt zie je wel wat ik bedoel.
Robbedoes en Kwabbernoot zijn favoriete striphelden van mij, want ook nadat Franquin er mee stopte werden er door andere stripmakers geweldige avonturen bedacht voor dit opmerkelijke tweetal en hun vrienden. Het universum van Robbedoes beslaat inmiddels naast de reguliere reeks avonturen uit een flinke rij indrukwekkende subreeksen, maar de gewone avonturen lopen ook nog steeds door, al zijn die momenteel, vrees ik, alleen echt interessant voor de die-hard fans als ik, want je moet over heel wat voorkennis beschikken om deel 57 helemaal goed te kunnen volgen. Absolute aanrader voor de fans dus, minder geschikt voor “instappers”.
De avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot 57 Het Geheugen van de Toekomst
Afgelopen zondagochtend in de stoptrein van Groningen naar Leeuwarden was het een beetje heiïg weer, wat een bijzonder licht geeft. Gewoon een paar foto’s van dat ruime, platte land hier in het noorden. Leeg land ook.
Tussen Groningen en Leeuwarden.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6438 is een spel van suggestie en bedrog, bedoeld voor de kijker die niet wegduikt voor een beetje uitdaging. Neem eerst wat afstand en kijk wat langer dan je voor een beeldscherm gewend bent, en loop dan op je gemak de galerie door.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6439 is een bedrieglijk simpel ogend spel van licht en schaduw, waar je toch wat langer naar moet kijken om te zien waar je op het verkeerde been bent gezet als kijker.
Een Vrij Leven is het verslag van het leven van schrijfster Mariët Meester vanaf het moment dat haar vriend, de kunstenaar Jaap de Ruig, onverwacht midden in de opleiding aan de kunstacademie in Groningen, waar ze samen studeerden, vertrok naar Frankrijk. Jaap was niet geschikt voor het schoolse leven, vond hij, en hij nam daarin een radicale beslissing. En Mariët, die haar opleiding wel wou afmaken, volgde hem, en ging vervolgens samen met hem een opmerkelijke reis aan. Letterlijk en figuurlijk, want de reis die ze samen maakten met hun zelfgebouwde woonwagen stond ook voor de reis die ze voor hun leven hadden gekozen. Het werd een radicale zoektocht naar een onafhankelijk bestaan, zonder de aarde te belasten.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6436 is een spel van licht en schaduw en van subtiele optische illusies. Blijf even wat langer kijken, liefst van een afstandje, en kijk wat er gebeurt.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6437 is een spel van suggestie en bedrog, en bij elke kanteling zul je je ideeën weer bij moeten stellen, want dan zie je weer wat anders. En als je nog iets langer blijft kijken nog weer wat anders.
De Syrische zangeres Leeri Hamo moest haar land ontvluchten en kwam zo in Canada terecht waar ze in Toronto de Libanese multi-instrumentalist John Abou Chacra ontmoette. Hun muziek is een geweldige mix geworden van Arabische maqams, groovy ritmes, psychedelica en een jazzy saxofoon. Wereldfusie die laat zien dat culturele ontmoetingen alleen maar rijkdom en groei opleveren als we maar niet te benauwd zijn. Geweldig plaatje.
Kazdoura – Ghoyoum
Holly’s stempelgrafiek nummer 6434 is een spel van suggestie en bedrog waarin je met wat gezonde fantasie vreemde dieren, ogen en nog veel meer kunt ontdekken, terwijl je het van een afstandje ook als een abstract spel van optische illusies kunt bekijken. In beide gevallen zet het je als kijker even op scherp.
Holly’s stempelgrafiek nummer 6435 is op-art met een rafelrandje, en deze kun je dan ook het beste van een afstandje bekijken, dan komen de effecten het beste tot hun recht. Neem er wel even een beetje de tijd voor.
